بسم الله الرحمن الرحیم

متحد شدن کشورهای غربی برای حمله به سوریه ، ناقوسهای خطرحمله به خاکریزدفاعی  نخست  ایران را به صدا در آورده است اما در ایران انگار مسئولان جدید دولت  انگشتها را در گوششان فروکرده اند ونمی خواهند این صور را بشنوند وبسیاری از رسانه های مکتوب و الکترونیک کشور نسبت به این موضوع مهم و سرنوشت ساز کشور  خفقان  گرفته اند واز هر گونه روشنگری در این خصوص حود داری میکنند
بخشی از واقع گرایان عرصه سیاست کشور براین باورند هر گونه کوتاهی مسئولان کشور در عکس العمل نشان ندادن به متحدان حمله به سوریه موجب تکرار این اتحاد شوم در آینده نزدیک برای حمله به جمهوری اسلامی ایران خواهد بود
آگاهان  سیاست بین الملل بر این باورند حتی جدی شدن حمله غرب به سوریه متاثر ازدریافت بد آنان از  نتیجه انتخابات در ایران است

غربیها  نتیجه انتخابات را عقب نشینی مردم ونظام ایران از مقابله با زیادی خواهی های نظام سلطه تلقی کرده اندو سکوت دولت مردان جدید و حتی انتشار پالسهای منفی  و شفاف نکردن پیام انتخابات در ایران ، به بد فهمی غرب در این زمینه کمک کرده است و اکنون در گام نخست عزم  غربیها برای زدودن تفکر مقاومت  ، حمله به سوریه را به  جزم تبدیل کرده است
چنانچه  دولت مردان این موقعیت حطیر را درک نکنند وتصمیم دقیق و هوشیارانه در این زمینه   اتخاذ نکنند باید  تاوان این هوشیار نبودن را در آینده نزدیک به سختی  بپردازند
بی جراتی برخی از مسئولان دربیان نکردن حقایق و گدایی تعامل با غرب آنان موجب افسار گسیختگی دشمن در این مقطع شده است 

مسئولی مرعوب با اینکه از نقشه غربیها و بهانه جویی هایشان برای حمله به سوریه باخبر است ویقین دارد که دولت سوریه از سلاح شیمیایی علیه ملت خود استفاده نمیکند ولی در دیدارش با نماینده دبیر کل سازمان ملل در یک ژست دیپلماتیک  بیان میکند که حمله شیمیایی از طرف هرکه  صورت گرفته محکوم است این بیان نشان دهنده چه موضعی  است ؟

این موضع سیاسی چه تفاوتی با موضع غربیها دارد ؟
آیا این عقب نشینی دولت مردان از مواضع محکم رهبری معزز در دفاع از مظلومان سوریه نیست؟
هرگونه تعلل دربرابر تصمیم گیری قاطعانه ایران در دفاع معنوی ومیدانی از سوریه موجب ابتلای ایران به این بلای بزرگ  درآینده ای نزدیک است.....